|
Pałac w Brunowie
Autor:
Thor°,
Data dodania: 2005-12-18 01:44:22,
Aktualizacja: 2005-12-18 01:44:22,
Odsłon: 4639
|
|
Od gotyckiego dworu do komfortowego hotelu.
|
Pierwszy dwór w miejscu dzisiejszego pałacu istniał już pod koniec XV w.
Prawdopodobnie miał on pierwotnie charakter gotyckiej wieży mieszkalnej, która później została rozbudowana.
Pod koniec XV i przez wiek XVI majątek należał do przedstawicieli rodów von Zedlitz, von Lest oraz do władz Lwówka Śląskiego.
Od roku 1740 właścicielem Brunowa był hrabia Bernhard von Schmettau. On to przebudował stary dwór, w efekcie czego powstał barokowy dwukondygnacyjny pałac. W kolejnych latach majątek należał m.in. do rodów Sonnenburg i von Schweinitz.
Od 1838 r. nowym panem został Georg von Cottonet, za którego czasów powstało mauzoleum rodowe, stajnia z wozownią, fontanna, kordegarda oraz sam pałac w dzisiejszej postaci.
W rękach rodziny von Cottonet majątek pozostał przez następnych 100 lat. W międzyczasie, w latach 1900 – 1901, pałac został przebudowany.
Ok. 1935 r. rodzina von Cottonet została poddana restrykcjom hitlerowskich władz Niemiec. W tym czasie musiała ona opuścić pałac, a ten przekształcono w Państwową Szkołę Ludową (Reichssportschule).
Potem w pałacu umieszczono ośrodek szkoleniowy dla przywódców S.A., a następnie należącą do Hitlerjugend Okręgową Szkołę Wodzowską „Georg Preiser” Braunau.
Kolejne zmiany w profilu ośrodka nastąpiły w 1939 r, kiedy to przejęło go powiatowe kierownictwo NSDAP w Lwówku Śląskim. Rozpoczęto wówczas naukę sportów obronnych, a także umiejętności strzeleckich i terenoznawczych. Szkoła funkcjonowała przez całą wojnę.
Pod jej koniec uczono tu oddziały Volksturmu. Głównymi przedmiotami były wtedy – sabotaż, dywersja oraz umiejętność posługiwania się bronią strzelecką i przeciwpancerną.
W latach powojennych zdewastowany pałac stał pusty.
Potem Rejon Dróg Publicznych utworzył w nim ośrodek kolonijno – wczasowy. Na jego potrzeby zmieniono wnętrza rezydencji. W tym czasie usunięto także hełm wieży zastępując go płaskim dachem.
Ośrodek przejęły następnie Polskie Koleje Państwowe. Ten stan rzeczy pozostał do czasów nam współczesnych. Mimo przyzwoitego utrzymania samego pałacu, dewastacji uległy m.in. oficyna i wnętrza stajni i wozowni.
Dodatkowo, w październiku 2004 r., „Nowiny Jeleniogórskie” donosiły o makabrycznej sytuacji będącej udziałem mauzoleum rodziny von Cottonet. Otóż, hieny cmentarne po niegdysiejszym splądrowaniu krypt grobowych pozostawili porozbijane trumny i wyrzucone z nich zmumifikowane zwłoki, które ogólnie dostępne, przez kilka lat leżały wśród śmieci i gruzu. Po interwencji gazety, która nota bene opublikowała bulwersujące zdjęcia, obiekt został zabezpieczony przez władze Lwówka Śląskiego.
W ostatnim czasie pałac wraz z zabudowaniami gospodarczymi stał się własnością prywatną.
Nowy inwestor przeprowadził spektakularny remont wnętrz pałacowych i stworzył w nich wysokiej klasy hotel dysponujący 50 miejscami noclegowymi w komfortowych pokojach, salą konferencyjną oraz sauną i jakuzi.
Źródła :
1. J.A. Bossowski, Sz. Wrzesiński – „Pałac w Brunowie koło Lwówka Śląskiego”, BUD-STAL-TEST II. Lwówek Śląski 2005.
2. Sz. Wrzesiński – “Zamki, dwory i pałace – zapomniane miejsca powiatu lwóweckiego”, Agencja Wydawniczo – Reklamowa FUKS. Lwówek Śląski 2004.
3. D. Antosik – artykuł „Grobowy skandal”. Nowiny Jeleniogórskie, październik 2004.
Dla zainteresowanych : Szczegółowo historię pałacu i wsi opisują Józef Andrzej Bossowski i Szymon Wrzesiński w pozycji źródłowej nr 1.
|
zdjęcia : thor, DanutaB.
opracowanie : thor / www.wroclaw.dolny.slask.pl
|
